رابطه مزاج با مهارت های ارتباطی در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهر بوشهر.

مهارت های ارتباطی به‏عنوان رفتارهایی مهم، فرد را قادر به تعامل موثر کرده و بیانگر سلامت رفتاری و اجتماعی فرد می باشند. نظر به اهمیت مهارت ارتباطی در کسب مهارت های علمی، این پژوهش با هدف بررسی رابطه مزاج با مهارت ارتباطی در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهر بوشهر در سال 1396 تا 1397 انجام شد.

مواد و روش ها:

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی است که بر روی 300 نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی شهر بوشهر به صورت تمام‏شماری در سال 1396 تا 1397 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مزاج شناسی مجاهدی (1393) و مهارت ارتباطی کوئین دام (2004) جمع آوری و با استفاده از نرم‏افزار SPSS ویرایش 22 با ارائه شاخص های توصیفی روش های آمار توصیفی و آزمون های کای-دو، T مستقل و تحلیل واریانس یک‏طرفه در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها:

از بین 300 دانشجو، مزاج سرد و خشک 94 نفر(8/31 درصد)، مزاج سرد و تر 93 نفر (4/31 درصد)، مزاج گرم و تر 55 نفر (6/18 درصد) و مزاج گرم و خشک 54 نفر (2/18 درصد) بودند. میانگین نمره مهارت های ارتباطی بالاتر از حد متوسط بود (72/9±21/108). میانگین نمره مهارت های ارتباطی به ترتیب در دانشجویان با مزاج سرد و تر (84/6±48/107)، مزاج سرد و خشک (67/10±1/104)، مزاج گرم و تر (43/7±98/112) و مزاج گرم و خشک (42/8±72/112) بود. بین مزاج دانشجویان با مهارت ارتباطی رابطه معنی داری مشاهده شد؛ به طوری که دانشجویان با مزاج گرم و تر و همچنین مزاج گرم و خشک به نسبت دانشجویان با مزاج سرد و تر و مزاج سرد و خشک از مهارت ارتباطی بالاتری برخوردار بودند (0.001>p).
 
نتیجه گیری:

نظر به ارتباط مزاج با مهارت های ارتباطی پیشنهاد می شود توجه به مزاج دانشجویان و برنامه ریزی های لازم در خصوص اصلاح مزاج به منظور افزایش مهارت های ارتباطی دانشجویان در نظر گرفته شود.