اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر سبک های ارتباطی و رضایت زناشویی زوجین

پژوهش حاضر تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر سبک های ارتباطی و رضایت زناشویی زوجین بود.

در این مطالعه روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زوجین (116 نفر) مراجعه کننده به مراکز مشاوره و کلینیک های خدمات روان شناختی شهرستان بندرانزلی در سال 1397 بود. ابتدا از میان فهرست مراکز مشاوره و کلینیک های خدمات روان شناختی به طور تصادفی سه مرکز انتخاب شد. از میان زوجین متقاضی دریافت خدمات روان شناختی، 62 نفر ملاک های ورود طرح پژوهشی را دارا بودند که به صورت تصادفی و به قیدقرعه 32 نفر (16 زوج) انتخاب و مجددا به شیوه تصادفی ساده، زوجین در دو گروه 16 نفره (8 زوج) آزمایش و کنترل گمارده شدند. آزمودنی های هر دو گروه پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ) کریستنس و سولاوای (1984) و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989) را در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای برنامه آموزش گروهی ذهن آگاهی را دریافت کرد، ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و یک راهه استفاده شد.

نتایج نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی تاثیر مثبتی بر سبک های ارتباطی و رضایت زناشویی زوجین دارد. بر اساس یافته های این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری نمود که آموزش ذهن آگاهی به زوجین موجب ایجاد سبک های ارتباطی موثروافزایش رضایت زناشویی می شود. زیرا فرد از طریق توجه به زمان حال و مشاهده ی غیر قضاوتی محتوای درونی خود به نوعی تمرکززدایی دست می یابد که موجب می شود زمینه ی تداعی گری از بین برود. ذهن آگاهی روش موثر و قویی برای خاموش کردن فشارهای واقعی و فشارهای ذهنی فرد از طریق ایجاد مدیریت ذهن است.

بنابراین پیشنهاد می گردد برای پیشگیری از بروز مشکلات و همچنین حل و فصل مشکلات زوجین و دستیابی به ازدواج موفق روش ذهن آگاهی در مراحل مختلف ازدواج به عنوان مشاوره ازدواج به زوجین آموزش داده شود.