نقش سامانه های اطلاعات جغرافیایی در مدیریت بحران ترافیک و سوانح

امروزه مسائل و مشکلات حمل ونقل درون شهری (بی آرتی) از قبیل افزایش خسارت های مادی و معنوی ناشی از سوانح و تصادفات، مشکلات نظارت و مدیریت در حمل ونقل، افزایش زمان های تلف شده و روند رشد سریع تقاضای حمل ونقل به ویژه در روزها و ساعات اوج، کاهش منابع انرژی و... به یک مشکل جدی تبدیل شده است. این تحقیق براساس این سئوال تدوین شده است که: آیا با استفادهسامانه های اطلاعات جفرافیای در خطوط بی آرتی و به کارگیری مدیریت بحران می توان این سوانح را کاهش داد؟ این تحقیق از نظر اجرا توصیفی پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی است؛ جامعه مورد مطالعه صاحب نظران و کارشناسان و مدیران سازمان مدیریت بحران تهران و شرکت بهره برداری واحد اتوبوس رانی تهران و حومه در بازه زمانی 95-96، به تعداد 270 نفر و حجم نمونه 160 است که با استفاده از جدول مورگان تعیین شده است .ابزار تحقیق، پرسش نامه محقق ساخته است. نتایج نشان داد که بین استفاده از سامانه های اطلاعات جغرافیایی و به کارگیری مدیریت بحران در کاهش سوانح رابطه معناداری وجود دارد، راه کار کاهش تصادفات شهری در برون رفت از روش های سنتی و حرکت به سمت روش های نوین است. در صورت عدم حرکت به این سمت به دلیل نقایص موجود در سیستم حمل ونقل هم چنان عدد سرمایه گذاری و بازگشت سرمایه در این بخش برابری می کند و باید با بسترسازی زمینه های پیاده سازی هوشمندسازی در قالب مدیریت بحران، علاوه بر کاهش سوانح، زمینه های سرمایه گذاری بخش خصوصی را نیز فراهم کرد.