تعیین نقش تنظیم هیجانی در پیش بینی اضطراب امتحان و توانایی حل مساله دانشجویان

 هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش تنظیم هیجانی در پیش بینی اضطراب امتحان و توانایی حل مساله دانشجویان بوده است.

 جامعه آماری این تحقیق دانشجویان دانشگاه پیام مرکز رفسنجان به تعداد1500 نفر که از طریق جدول مورگان306 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده مورد بررسی قرار گرفتند و به پرسشنامه های تنظیم هیجانی گراتز و روئمر (2004)، پرسشنامه اضطراب امتحانی ساراسون(1960) و پرسشنامه توانایی حل مساله اجتماعی دروزیلا (2002) پاسخ دادند و نهایتا 215 پرسشنامه کامل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج پژوهش نشان داد که تنظیم هیجانی، اضطراب امتحان دانشجویان را پیش بینی می کند و مقدار تاثیر آنها مثبت می باشد؛ به عبارت دیگر هر چه عدم پذیرش پاسخ های هیجانی، دشواری در کنترل، فقدان آگاهی، دشواری در انجام رفتار، دسترس محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و عدم وضوح هیجانی بیشتر باشند، اضطراب امتحان دانشجویان نیز بیشتر می شود. همچنین تنظیم هیجانی، توانایی حل مساله اجتماعی (حل مساله سازنده و حل مساله ناکارامد) دانشجویان را نیز پیش بینی می کند و مقدار تاثیر آنها برای حل مساله سازنده منفی و حل مساله ناکارامد مثبت می باشد.

به عبارت دیگر هر چه عدم پذیرش پاسخ های هیجانی، دشواری در کنترل، فقدان آگاهی، دسترس محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و عدم وضوح هیجانی بیشتر باشند، توانایی حل مساله سازنده دانشجویان کاهش  و حل مساله ناکارامد آنها افزایش می‎یابد.