اثربخشی داستان های استعاره ای و دستورالعملهای ساده تحت اللفظی بر توجه و کنترل پاسخ کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی
هدف این مطالعه بررسی اثربخشی مداخلات کلامی با استفاده از داستانهای استعارهای با و بدون پس زمینه موسیقی و دستوالعملهای ساده تحت اللفظی بر توجه و کنترل پاسخ برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه /بیش فعالی است.
روش پژوهش حاضر، آزمایشی و از نوع طرحهای شبه آزمایشی [1]با طرح پیش آزمون- پس آزمون - پیگیری با گروه کنترل میباشد. شرکت کنندگان از بین مراجعین 10 تا 12 ساله مراکز مشاوره آموزش و پرورش شهر شیراز که توسط یک روانپزشک، دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی تشخیص داده شده بودند، انتخاب شدند. نمونه گیری اولیه بر اساس روش نمونه گیری در دسترس (به تشخیص روانپزشک و روانشناس) صورت گرفت شده و به صورت تصادفی در 4 گروه 8 نفری آزمایش و کنترل جایگزین گردید.
این پژوهش نشان داد که نمرات توجه و کنترل پاسخ این کودکان بعد از مداخلات کلامی با استفاده از داستانهای استعارهای و دستورالعملهای ساده تحت الفظی و گروه کنترل بطور معناداری افزایش داشت. اما تفاوت افزایش نمرات بین چهار گروه با روشهای مداخله مختلف معنا دار نبود.
این مطالعه نشان داد که مداخلات گروهی کلامی و غیر کلامی در بهبود توجه و کنترل پاسخ کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه/ بیش فعالی موثر است. اما تفاوت تاثیر گروههای مختلف مداخله قابل ملاحظه نیست. با توجه به افزایش نمرات توجه و کنترل پاسخ کودکان در گروه کنترل، میتوان عضو گروه بودن را در افزایش نمرات موثر دانست.
اختلال نقص توجه ، بیش فعالی ، استعاره ، توجه ، کنترل پاسخ ، کودک ، مداخله کلامی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.