استخراج و تعیین میزان شدت اثرگذاری قواعد فقهی در طراحی سامانه الکترونیکی ارتباطی صنعت و دانشگاه ها در ایران

امروزه یکی از بزرگ ترین مسائل و مشکلات پیش و روی کشور ایران، جدایی صنعت کشور از موسسات علمی همچون دانشگاه ها هست. کاهش فاصله نه تنها می تواند به دانش پژوهان دریافتن موقعیت های شغلی مرتبط با تخصص و علاقه خود کمک کند بلکه می تواند به صنایع کشور دریافتن نیروی موردنیاز خودیاری رساند. از طرفی کاهش فاصله صنعت و دانشگاه موجب کاهش هرچه بیشتر نرخ بیکاری و کاهش هزینه های آموزشی بعد از استخدام و افزایش هرچه بیشتر روحیه دانشجویان خواهد شد. از سویی دیگر واحدهای تحقیق و توسعه دانشگاه ها می توانند چالش های موجود در صنعت را بیشتر شناخته و تحقیقات موردنیاز صنایع را آسان تر از قبل انجام دهند. همچنین از بین بردن این فاصله عاملی است که انتقال نوآوری از صنعت به دانشگاه را تسهیل کرده و به انتقال فناوری بین این دو کمک می کند. بدون شک برای ایجاد سامانه ارتباطی بین دانشگاه و صنعت قبل از هر کار باید نیازسنجی های اولیه انجام شود که یکی از مهم ترین عوامل موردنیاز شروع هر کسب وکار، شناخت قوانین، استانداردها و معیارهای موجود و مرتبط با این کسب وکار هست. در تجارت الکترونیک چند دسته قوانین در کشور وجود دارند که برای ایجاد این کسب وکار باید همه قوانین موجود بر آن در نظر گرفته شوند. این قوانین شامل قوانین تجارت در ایران، قانون تجارت الکترونیکی، قوانین فقهی و معیارهای فنی و... می باشد. این مطالعه بر روی قوانین حاکم بر سامانه الکترونیکی ارتباطی صنعت-دانشگاه تمرکز دارد و نتایج نشان می دهد که ضمن تایید فرضیه های تحقیق، قواعد فقهی هر کدام به میزانی در طراحی این سامانه تاثیرگذار خواهند بود، در انتها نحوه ی استخراج قواعد به صورت جدول نمایش داده می شود. این مقاله مبتنی بر یک پژوهش کتابخانه ای و با جمع آوری پرسشنامه از نمونه ی مورد مطالعه صورت گرفته است. داده ها با استفاده از مطالعه منابع موجود جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده اند.