بررسی تاثیر مداخله‏ آموزشی مبتنی بر مدل ارتقای سلامت پندر بر خودشکوفایی و روابط بین ‏فردی زنان یائسه‏

سلامت جامعه در گرو تامین نیازهای بهداشتی، فرهنگی و اقتصادی زنان است. یائسگی بخشی از زندگی زنان است که در بهداشت باروری اهمیت ویژه‏ای دارد و برنامه آموزشی مناسب به‏ منظور بهبود توانمندی‏های روانی زنان ضروری است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل ارتقاء سلامت پندر بر خودشکوفایی و روابط بین ‏فردی انجام شد.

 این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. از بین زنان یائسه‏ شاغل در مدارس دخترانه غیردولتی شهر تهران طی سال 1398 به ‏شیوه هدفمند تعداد 60 نفر انتخاب و به‏صورت تصادفی در گروه های آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک-محقق ساخته و پرسشنامه استاندارد رفتارهای ارتقادهنده سلامت انجام شد. در گروه آزمایش، آموزش رفتارهای ارتقادهنده سلامت در 6 جلسه به صورت هفته ای 1 جلسه و هر جلسه به‏ مدت 2 ساعت اجرا گردید. پس از پایان آموزش از گروه ها پس آزمون گرفته شد. داده ها با روش‏های آزمون‏های t مستقل و زوجی و تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.

نتایج نشان داد مداخله‏ آموزشی مبتنی بر مدل ارتقای سلامت بر افزایش خودشکوفایی (53/9=F، 006/0=p و 60/0=Eta) و روابط بین‏فردی زنان یائسه (40/8=F، 009/0=p و 71/0=Eta) گروه آزمایش در مرحله پس آزمون تاثیر مثبت و معنی داری داشته است.

 مداخله‏ آموزشی مبتنی بر مدل ارتقای سلامت می‏تواند برای انتقال به مرحله یائسگی کارساز باشد. پژوهشگران و درمانگران می‏توانند از مدل پندر برای بهبود رفتارهای ارتقادهنده سلامت در زنان یائسه ایرانی استفاده کنند.