پراکنش و فراوانی آنتن منشعبان (Cladocera) و پاروپایان (Copepoda) و اثرات گونه های غیربومی زئوپلانکتون در سواحل جنوب غربی دریای خزر طی سال های 1375 تا 1392

اکوسیستم محصور دریای خزر درگیر بسیاری از انواع آلودگی ها طی 30 سال گذشته بوده و به شدت تحت استرس است. با توجه به اهمیت جامعه زئوپلانکتون در زنجیره غذایی و اکوسیستم دریا، وضعیت گونه های آنتن منشعبان و پاروپایان و ارتباط آن ها با شانه دار (Mnemiopsis leidyi) مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در اعماق 5، 10، 20 و 50 متر بین سال های 1375 و1392 در جنوب دریای خزر انجام گرفت. کاهش در تنوع گونه های زئوپلانکتون بعد از سال 1379 مشاهده شده و تا سال 1392 ادامه یافته است. تنها 4 گونه  Cladocera از 10 گونهCladocera  در سال 1375، در سال 1392 مشاهده شد. همچنین از 7 گونه  Copepoda  گزارش شده در سال 1375 فقط 3 گونه Copepoda  بعد از سال 1379 شناسایی گردید. یافته ها نشان داد، شانه دار بر فراوانی Acartia tona با مقایسه میانگین فراوانی سالانه در سال 1375 قبل از ورود M. leidyi و بعد از شکوفایی M. leidyi در سال های1380 تا 1392، اثر منفی نداشته است. غالب جمعیت M. leidyi افراد با گروه طولی کمتر از 5 میلی متر بوده که از میکروپلانکتون هایی همچون پروتوزوآ، داینوفلاژل و دیاتوم های ریز تغذیه می کنند. تغییرات اقلیمی، صید بی رویه و افزایش آلودگی ها، نقش مهمی در کاهش گونه های بومی زئوپلانکتون  و افزایش گونه های مهاجم در سواحل جنوبی دریای خزر دارا هستند.