بررسی حلیت خمس در عصر غیبت باتوجه به توقیع امام عصر و تکیه بر دیدگاه احمد اسماعیل بصری

از آن جا که عده ای از فقهاء به استناد ادله ای از جمله توقیع شریف امام عصر (ع)، قائل به حلال بودن خمس برای شیعیان در دوران غیبت کبری شده اند، در این نوشتار به بررسی و ارزیابی توقیع مزبور و نیز دیدگاه احمد حسن می پردازیم. براساس تحقیق انجام گرفته و مراجعه به منابع معتبر روایی شیعه، توقیع شریف با توجه به سند، متن و نحوه بیان آن و نیز با توجه به روایات متواتر معارض، توانایی اثبات حلال بودن خمس برای شیعیان در عصر غیبت را ندارد، بلکه در این دوران مثل عصر حضور معصوم: پرداخت خمس بر شیعیان واجب است و وظیفه دریافت نیز بر عهده نواب عام حضرت _ فقهای جامع الشرایط و مراجع تقلید _ می باشد که باید در مصارف مشخص شده، به کارگیری شود. افرادی هم چون احمد حسن (که مدعی مهدویت است) قائلند در دوران عدم حضور امام و یا نائب خاص ایشان، پرداخت خمس واجب نبوده و نواب عام حق دریافت خمس را ندارند چرا که آنان نمی دانند موارد مصرفی که مورد رضایت امام است کدامند. که باید گفت براساس مستندات فقهی موارد مصرف خمس، مشخص است.