فعالیت بدنی در افراد مبتلا به کم توانی ذهنی: یک مطالعه مروری روایی

فعالیت بدنی و تمرین، دو عامل مهم در بهبود سلامت افراد مبتلا به کم توانی ذهنی می باشد. مطالعات گوناگونی به بررسی سطح فعالیت بدنی، فواید، احتیاطات و اصول تمرین در این افراد پرداخته اند. پژوهش حاضر با هدف مرور مقالاتی در این زمینه به منظور ارایه یک چارچوب کلی جهت ارتقای فعالیت بدنی در افراد مبتلا به کم توانی ذهنی انجام شد.

 برای یافتن مقالات مرتبط، کلید واژه های «Physical activity، Exercise، Intellectual disability و Down syndrome» در پایگاه های اطلاعاتی مختلف شامل PubMed، PEDro، ScienceDirect و Magiran مورد جستجو قرار گرفت. 22 مقاله برای بررسی انتخاب و اطلاعات آن ها درباره سطوح فعالیت بدنی، فواید و اصول تجویز ورزش در افراد مبتلا به کم توانی ذهنی استخراج گردید.

با وجود فواید فراوان فعالیت بدنی، سطح آن در افراد مبتلا به کم توانی ذهنی کمتر از سایر افراد گزارش گردید. در ارزیابی های قبل از ورزش، باید به شرایط قلبی- عروقی، جسمی، ذهنی و سلامت پزشکی افراد توجه کرد که اهمیت این معاینه ها در مبتلایان به سندرم داون بیشتر است. از جمله مفیدترین ورزش ها در افراد مبتلا به کم توانی ذهنی می توان به ورزش های هوازی، تقویتی و تعادلی اشاره نمود.

 ورزش نقش مهمی را در سلامت افراد مبتلا به کم توانی ذهنی ایفا می کند. قبل از تجویز هرگونه فعالیت ورزشی، باید معاینه های لازم صورت گیرد.