ارزیابی روند تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره لندست سنجنده های ETM+ و OLI (مطالعه موردی: شهرستان بهبهان)

در تحقیق حاضر جهت تهیه نقشه تغییرات کاربری اراضی شهرستان بهبهان از تصاویر ماهواره لندست سنجنده های ETM+سال 1378 و OLI سال 1392 استفاده شد. پس از طبقه بندی تصاویر، نقشه نهایی کاربری اراضی در شش کلاس مناطق مسکونی، اراضی کشاورزی، آب، جنگل، مرتع و اراضی لخت تهیه شد. سپس تغییرات رخ داده با استفاده از CROSSTAB مشخص شد. نتایج نشان داد افزایش مساحت در کاربری های کشاورزی و مسکونی و کاهش مساحت در اراضی مرتعی، اراضی لخت و جنگل رخ داده است. کاربری کشاورزی با 01/8036 هکتار بیشترین افزایش مساحت و کاربری مرتع بیشترین کاهش مساحت را داشته است به طوری که 39/4560 هکتار از این اراضی تخریب شده اند. تخریب مراتع برای تبدیل به کاربری های دیگر به ترتیب از بیشترین به کمترین شامل: 6233 هکتار از تغییرات مرتع به کشاورزی، 1199 هکتار از تغییرات مرتع به اراضی لخت، 1146 هکتار از تغییرات مرتع به جنگل و 559 هکتار از تغییرات مرتع به مسکونی بوده است. با توجه به کاهش مساحت اراضی مرتعی می توان این گونه بیان کرد که افزایش جمعیت در روستاها و به تبع آن افزایش تقاضا برای غذا روستاییان را وادار نمود تا بسیاری از اراضی مرتعی را به اراضی کشاورزی تغییر دهند. از طرفی با توجه به افزایش تعداد دام در بازه زمانی مورد بررسی، چرای مفرط دام که سبب تغییر ترکیب پوشش گیاهی می شود از دیگر دلایل تخریب مرتع است. در نهایت می توان گفت که تغییرات کاربری ها دارای پیامدهای ناخوشایندی بر روی محیط زیست شهری همچون کاهش پوشش گیاهی و افزایش دمای محیط می باشند.