رویکردهای نوین در حفاظت داخل زیستگاه گیاهان مناطق با اولویت گیاهی به عنوان میراث طبیعی ملی و جهانی

به دلیل محدودیت منابع، اعمال اولویت های حفاظتی و تقویت رویکردهای جایگزین در تعیین اولویت های حفاظت ضروری به نظر می رسد. در رویکردهای حفاظت محور همه گونه ها و زیستگاه ها از اهمیت برابر برخوردار نیستند. عوامل متعددی مانند غنای گونه ای ، اندمیسم، سطح تهدید پذیری گونه ها، دامنه انتشار و نادر بودن گونه ها برای شناسایی اولویت های حفاظت به کار گرفته شده است. حفاظت از مناطق کلیدی تنوع زیستی، مناطق مهم گیاهی، آلیانس با انقراض صفر، ذخیره گاه های خرد گیاهی، مناطق پرتنوع و بحرانی تنوع زیستی، مناطق مهم بوم شناختی به عنوان جدیدترین و کارآمدترین شیوه های حفاظت از گونه های گیاهی محسوب می شوند. امروزه شیوه های سنتی حفاظت داخل زیستگاه (مانند مناطق حفاظت شده سنتی) با چالش های جدی مواجه هستند که به کارگیری رویکرد های حفاظتی جدید در مدیریت حفاظت را ضروری می کند. در این مقاله نقاط ضعف و قوت رویکردهای حفاظت سنتی و جدید مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفته اند.