عوامل موثر بر تاخیر ازدواج دختران در شهرستان های ایران

طی سه دهه گذشته در ایران سن ازدواج دختران به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. ازمنظر اجتماعی- جمعیتی تاخیر در ازدواج و تغییر الگوهای زناشویی، پیامدها و الزامات سیاستی بسیاری دارد. تاخیر در ازدواج دختران طول دوره  فرزندآوری و نیز طول نسل های بعد را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این مقاله، بررسی و تبیین تاخیر در ازدواج دختران در بستر توسعه اقتصادی- اجتماعی و تغییرات موقعیت زنان در شهرستان های ایران است. روش تحقیق تحلیل ثانویه داده های سرشماری 1395 برای 428 شهرستان کشور است. نتایج نشان داد که در حدود 10 درصد شهرستان های مورد بررسی نسبت تجرد دختران 25 تا 29 ساله بیشتر از 30 درصد است. بر پایه  نتایج بررسی، الگوی جغرافیایی و فرهنگی خاصی در تاخیر ازدواج دختران در ایران وجود دارد. تجربه تاخیر در ازدواج دختران در شهرستان های غربی کشور بیشتر از سایر مناطق ایران است. نتایج تحلیل های چندمتغیره نشان داد که نسبت تجرد مردان عدم تعادل در بازار ازدواج، استقلال زنان، میزان بیکاری مردان و درجه  توسعه یافتگی شهرستان ها به ترتیب بیشترین تاثیر را در تبیین تاخیر در ازدواج دختران دارند. بنابراین، کاهش نابرابری توسعه ای و بهبود وضعیت اشتغال مردان می تواند در کاهش تاخیر ازدواج دختران موثر باشد.