عوامل فرهنگی در ارتقاء سرمایه های انسانی دانش آموزان دوره دوم متوسطه

هدف این مقاله مطالعه نقش عوامل فرهنگی خاصه خصائل دینی در ارتقاء سرمایه های انسانی دانش آموزان با بهره گیری از نظریه های سرمشق گیری بندورا، رشد اخلافی کلبرگ، عقلانیت فولی و دینداری گلاک و استارک است. روش پژوهش در این تحقیق روش پیمایش است. جامعه آماری این تحقیق همه دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصیل دوره دوم متوسطه پایه های دهم، یازدهم و پیش دانشگاهی شهر تهران در سال تحصیلی 97- 96 است. از میان این دانش آموزان نمونه ای احتمالی به حجم  384 نفر انتخاب شده و برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که ارزش های اخلاقی والدین، دین داری، خصائل اخلاقی و عقلانیت تاثیر مستقیمی بر ارتقاء سرمایه های انسانی دارد. دانش آموزان هنجارهای اولیاء خویش را می پذیرند و به آن عمل می کنند و به دیگران و عقایدشان احترام می گذارند و از آسیب رساندن به آنها اجتناب می کنند و سعی می کنند به آنها  کمک کنند. دانش آموزان  مسئولیت پذیر، وفادار به تعهدات و نظم در کارها و پایبند به اصول و فروع دین، رعایت شعائر و مناسک دینی هستند. از این رو در تحصیلات پیشرفت می کنند و توانمندتر و خلاق تر می شوند. آنها معتقدند  بدین وسیله می توانند به حل مشکلات جامعه، توسعه و بالندگی آن کمک کنند.