کانه زایی اپی ترمال فلزات پایه (نقره) نوع سولفیداسیون حدواسط در کانسار گویجه ییلاق، جنوب باختر زنجان

کانسار سرب- روی (نقره) گویجه ییلاق در فاصله 120 کیلومتری جنوب خاور زنجان واقع شده است و بخشی از کمان ماگمایی ارومیه- دختر محسوب می شود. در این کانسار، کانه زایی سرب- روی (نقره) به صورت رگه های سیلیسی- سولفیدی در میزبان گدازه های آندزیت بازالتی و آندزیتی الیگومیوسن رخ داده است. بر اساس بررسی های میکروسکوپی، کانه های فلزی در کانسار گویجه ییلاق شامل کانی های درون زاد گالن، اسفالریت و کالکوپیریت، کانی های مرحله برون زاد (کوولیت، سروزیت و گوتیت) و کانی های باطله کوارتز و کلسیت است. مهم ترین بافت های کانسنگ شامل رگه- رگچه ای، برشی، دانه پراکنده، پرکننده فضای خالی، بازماندی و جانشینی است. سه مرحله کانه زایی در کانسار گویجه ییلاق قابل تشخیص است. این مراحل با ته نشست کوارتز و سولفیدها (گالن، اسفالریت و کالکوپیریت) در رگه ها و سیمان گرمابی برش ها (مرحله اول) آغاز شده و با تشکیل رگچه های منفرد و یا دسته رگچه های نیمه موازی تا متقاطع تاخیری کلسیت (مرحله دوم) و کانی های برون زاد کوولیت، سروزیت و گوتیت با بافت جانشینی و پرکننده فضاهای خالی (مرحله سوم) ادامه یافته است. دگرسانی گرمابی به بخش های سیلیسی و کربناتی پهنه های کانه دار محدود می شود. دگرسانی پروپلیتیک (سریسیت، اپیدوت، کلسیت و کلریت) در خارج از بخش های کانه دار رخ داده است. شباهت الگوهای بهنجارشده عناصر کمیاب خاکی در رگه های کانه دار و سنگ های میزبان آندزیت بازالتی و آندزیتی سالم و دگرسان شده بیانگر ارتباط زایشی کانه زایی و توالی آتشفشانی منطقه است؛ به طوری که دگرسانی واحد های آتشفشانی و شسته شدن عناصر از آنها در تشکیل کانی سازی منطقه موثر بوده است. ویژگی های کانسار گویجه ییلاق با کانسارهای اپی ترمال فلزات پایه (نقره) نوع سولفیداسیون حدواسط قابل مقایسه است.