مدل معادلات ساختاری سازوکارهای موثر بر توسعه اکوسیستم کارآفرینی در تعاونی های زنان روستایی استان تهران

هدف از این مطالعه، بررسی مدل معادلات ساختاری سازوکارهای موثر بر توسعه اکوسیستم کارآفرینی در تعاونی های زنان روستایی استان تهران بود. این پژوهش کمی و ابزار اصلی مورد استفاده برای جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب و جامعه آماری، اعضای تعاونی های زنان روستایی استان تهران با تعداد حدود 788  نفر بود که از این تعداد بر اساس فرمول کوکران 240 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها نرم افزار Amos19 مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که سازوکارهای روان شناختی، سازوکارهای مدیریتی، سازوکارهای آموزشی- ترویجی و سازوکارهای اقتصادی بر روی توسعه اکوسیستم کارآفرینی در تعاونی های زنان روستایی تاثیر مثبت و معنی داری دارد؛ اما سازوکارهای اجتماعی- فرهنگی، تکنولوژیکی و سیاستگذاری بر روی توسعه اکوسیستم کارآفرینی در تعاونی های زنان روستایی تاثیر ندارند. برآورد ضرایب رگرسیونی استاندارد شده مسیرها نشان می دهد که بیشترین تاثیر مریوط به اثر سازوکارهای اقتصادی بر روی توسعه اکوسیستم کارآفرینی با مقدار 882/0 می باشد. همچنین حدود 84 درصد واریانس توسعه اکوسیستم کارآفرینی توسط متغیرهای مدل تبیین شده است که بیانگر مطلوب بودن مدل نهایی است.