بررسی اپیدمیولوژیک و کلینیکال بیماران مبتلا به اسپوندیلیت

اسپوندیلیت به معنای عفونت مهره ها و دیسک بین مهره ای است. سل، بروسلا و باکتری های پیوژن از علل مهم این بیماری می باشند. گزارش هایی درباره اپیدمیولوژی این بیماری در مازندران و هم چنین تفاوت های موجود در بین انواع مختلف اسپوندیلیت وجود دارد، اما هیچ کدام به بررسی تفاوت های میان تمام انواع اسپوندیلیت به ویژه اسپوندیلیت پیوژن نپرداخته اند. هدف این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژی بالینی اسپوندیلیت در منطقه جهت آگاهی دادن به پزشکان برای تشخیص زودرس و درمان مناسب است.

 این یک مطالعه توصیفی است که در آن پرونده بیماران بستری شده با تشخیص اسپوندیلیت در مرکز بیماری های عفونی بیمارستان رازی قائم شهر از سال 1392 تا 1396 بررسی شد. اطلاعات بیماران شامل ویژگی های اپیدمیولوژی و جمعیت شناختی، شکایت اصلی و علایم بالینی، عوارض بیماری، یافته های رادیولوژیک و یافته های آزمایشگاهی استخراج شد. داده ها توسط SPSS نسخه 24 مورد آنالیز قرار گرفت.

پرونده 39 بیمار بررسی شد. 19 نفر از بیماران مرد و 20 نفر زن بودند. 9/35 درصد مبتلا به اسپوندیلیت بروسلایی، 5/38 درصد اسپوندیلیت سلی و 6/25 درصد اسپوندیلیت پیوژن بودند.

میزان اسپوندیلیت سلی در مطالعه ما نسبت به مطالعات مشابه مقداری بیشتر بود که این موضوع ممکن است ناشی از بالاتر بودن آمار ابتلا به سل در مازندران باشد. درگیری ستون فقرات توراسیک بیشتر در اسپوندیلیت سلی مشاهده شد و اسپوندیلیت بروسلایی و پیوژن بیشتر تمایل به مهره های کمری داشتند که در تشخیص و افتراق این سه بیماری می تواند کمک کننده باشد.