خوانش آثار منتخب ویلیام گیبسون در آیینه نظریه جوزف کمبل: سایبر پانک و اسطوره های پسامدرن

باور بر این است که در روزگاران پیشین ، اسطوره ها نقشی اساسی در زندگی بشر داشتند تا آنجا که حتی زیرساخت انگیزشها ، اعمال و قضاوتهای بشر را در باره جهان پیرامون شکل می دادند. این بدین معناست که اسطوره ها انگیزش نهانی بشر را به زبان می آوردند و به تعبیری آیینه های جان بودند. از اینرو مرگ اسطوره را تنها در مرگ جهان و پایان دنیا می توان متصور شد. این مقاله سعی بر آن دارد تا بازتعریف اسطوره (کهن) و مراحل سیر قهرمان را در جهان تکنولوژیکی رمان های گیبسون نشان دهد و از این طریق، پاسخی برای این پرسش پیدا کند که آیا دگردیسی انسان به پسا انسان در دنیای تکنولوژیکی نوعی سیر / خطرگری قهرمان است؟ پژوهش حاضر با این پیش فرض آغاز می شود که ردپای اسطوره را در تمام زمان ها و مکان ها، حتی در عصر تکنولوژی می توان مشاهده کرد. ویلیام گیبسون که یکی از نویسندگان برجسته داستان های سایبرپانک است،  اسطوره (کهن) را با بهره گیری از شاخصه های دنیای تکنولوژیکی بازآفرینی کرده است. بنابراین، این مقاله می کوشد تا ضمن کشف عناصر اسطوره ای هم چون کهن قهرمان و سیر قهرمان، و تحلیل آن ها در رمان های گیبسون از جمله نورومنسر (1984)، کانت زیرو (1986)، و مونا لیزا اوردرایو (1988)،  این نکته را نیز روشن کند که گیبسون با بهره گیری از عناصر اسطوره ای، بازنمایی نوینی از اسطوره را به تصویر می کشد و نشان می دهد که به نوعی زیربنای تمام داستان ها و روایت ها، الگوهای اسطوره ای است. می توان گفت که این دیدگاه گیبسون، ریشه در نظریه های جوزف کمبل درمورد حضور اسطوره در تمام زمان ها و مکان ها دارد. بنا به نظر کمبل در کتاب نقاب های خدا، حضور پیوسته اسطوره در تاریخ بشری حاکی از آن است که "تنها راه ادامه بقای بشر در جهان میراث اسطوره است" . چنین به نظر میرسد  بشر با پیروی از اسطوره ها می تواند جایگاه خودش را در جهان پیدا کند زیرا از دید کمبل تمام اسطوره های جهان از الگویی مشابه پیروی می کنند. به علاوه او ادعا می کند که تمام داستان ها و روایت ها از ساده ترین آن ها تا آثار برجسته ادبیات با توجه به "تک اسطوره" و "سیر قهرمان" قابل درک هستند و تنها تفاوت آن ها، شیوه بازنمایی است.