اثرات شوری چشمه آب معدنی گراب بر عملکرد فتوسنتز، رشد و فیزیولوژی گندم (Triticum aestivum)

افزایش روز افزون نیاز به منابع آبی جدید منجر به استفاده از چشمه های آب معدنی به منظور کشت گیاهان زراعی شده است. در مطالعه حاضر، نتایج آنالیز آب چشمه معدنی گراب حاکی از وجود غلظت بالای عناصر سدیم، گوگرد، کلسیم، منیزیم، پتاسیم و سیلیس به ترتیب فراوانی بود. درنتیجه چشمه گراب جزء چشمه های آب معدنی می باشد. گیاه گندم (رقم دهدشت) در یک آزمایش گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با رقت های 0،  50% و 100% از آب چشمه دو ماه آبیاری شد. آنالیز دوره ای فلورسانس (Fv/Fm و PIABS) و کلروفیل ها با فواصل سه روز نشان داد که آب چشمه سبب افزایش تدریجی و معنی دار آنها در طی 60 روز شد. همچنین آبیاری با آب چشمه سبب افزایش معنی دار فتوسنتز خالص و دی اکسید کربن درون سلولی گیاهان شد درحالیکه بر کارایی مصرف آب تاثیر معنی داری نداشت. افزایش فتوسنتز در پاسخ به آب چشمه سبب افزایش معنی دار کربوهیدرات ها و درنتیجه شاخص های رشد گیاه گندم شد. همچنین آبیاری گیاهان با آب چشمه سبب افزایش معنی دار میزان فنل ها، فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها، پرولین، پروتئین ها، آلفاتوکوفرول، آنتی اکسیدان کل، و فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز شد درحالیکه تفاوت معنی داری در میزان پراکسید هیدروژن، پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء و نشت یونی غشاء مشاهده نشد. براساس نتایج مطالعه حاضر می توان پیشنهاد نمود که فراوانی عناصر ضروری و مفید گوگرد، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و سیلیس در آب چشمه با تحریک بیوسنتز محلول های سازگار اسمزی و آنتی اکسیدانت ها، و بهبود عملکرد سیستم فتوسنتزی سبب افزایش رشد گیاه گندم شد.