بررسی فراوانی انواع آسیب های ارتوپدی در بیماران ترومایی نیازمند به مداخله جراحی عروق مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) ساری طی سال های 95-1394: یک مطالعه گذشته نگر

ترومای عروقی وضعیت اورژانسی تهدیدکننده ی حیات اندام و سومین علت مرگ و میر و آمپوتاسیون در سرتاسر جهان محسوب می شود که اکثرا به علت عدم شناخت صحیح و به موقع منجر به عوارض قابل توجهی می شود. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی انواع آسیب های ارتوپدی در بیماران ترومایی نیازمند به مداخله ی جراحی عروق می باشد.

این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی گذشته نگر بود. جامعه ی آماری این مطالعه کلیه ی بیماران ترومایی نیازمند به مداخله ی جراحی عروق مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی ساری طی سال های 95-1394 بود

از 43 بیمار، 70/90 درصد بیماران مرد و 30/9 درصد زن بودند. میانگین سنی بیماران 27/11±37/36 سال بود. فراوان ترین مکانیسم تروما تصادف توسط موتورسوار بود. بیشترین فراوانی درگیری، در اندام تحتانی سمت چپ بود و ازنظر محل آسیب عروقی بیشترین فراوانی (20/23 درصد) در ناحیه ی عروق پوبلیتئال بود. ازنظر نوع آسیب ارتوپدی 86 درصد دچار شکستگی شده بودند و در 14 درصد نیز دررفتگی مشاهده شد. بر اساس محل شکستگی، فراوان ترین مربوط به دیستال تیبیوفیبیولار با 23 درصد و سپس مفصل زانو با 14 درصد بود. از بین موارد شکستگی، فراوان ترین نوع مربوط به شکستگی باز با 40/74 درصد و فراوان ترین نوع دررفتگی نیز دررفتگی قدامی با 40/9 درصد بوده است.: فراوان ترین عامل ایجاد ترومای عروقی تصادفات با وسایل نقلیه بوده است که ضرورت رعایت دقیق تر مقررات راهنمایی و رانندگی جهت کاهش آسیب ها بایستی موردتوجه قرار داده شود. همچنین همراهی آسیب های عروقی با شکستگی های ارتوپدی بالاتر بوده و بیشتر در اندام تحتانی چپ و ناحیه ی پوپلیتئال بوده است. تشخیص زودهنگام، انجام اقدامات احیای اولیه، انتقال بیمار به مرکز مناسب، اقدامات درمانی مدیکال و سرجیکال مناسب می تواند به میزان زیادی از موربیدیتی و مورتالیتی کاهش دهد.