واکاوی ویژگی های زبانی و محتوایی در شعر شاعران دفاع مقدس

شناخت زبان یک شاعر، زمینه درک دقیق تر شعر او را فراهم می سازد؛ بنابراین به موازات توجه به محتوا و جنبه های ادبی، ضرورت دارد تا علل گوناگونی که منجر به تاثیرگذاری در یک بافت زبانی می شود، شناسایی شود. در این مقاله برآنیم تا با استفاده از روش کتابخانه ای و به شیوه تحلیلی توصیفی به واکاوی ویژگی های زبان و محتوا در شعر برخی از معروف ترین شاعران دفاع مقدس بپردازیم. در سطح زبانی مواردی چون ترکیب سازی، آوردن اصطلاحات و تعابیر عرفانی، واژه ها و تصاویر مخصوص جنگ های مدرن، گسترده بودن دایره واژگان، بلند و طولانی بودن سروده ها و... و در سطح محتوایی مفاهیم مذهبی و عشق وافر به ائمه، روی آوردن به نهضت عاشورا،  انتظار فرج، نزدیک شدن به سبک هندی، نمادگرایی، پاسداشت و توصیف شهید و شهادت، خوداتهامی، مبارزه با ستم و ستمگران، مدح رهبری و... مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که شعر دفاع مقدس ازنظر زبان و محتوا ویژگی های خاصی دارد که در دوران قبل از آن مشاهده نمی شود و شاعرانی چون نصرالله مردانی، علی معلم دامغانی، مشفق کاشانی، قیصر امین پور و دیگر شاعران مورد بررسی در این پژوهش، در شعر خود به این ویژگی ها توجه و علاقه نشان داده اند.