هندسه زیر سطحی حوضه حوض سلطان و بخش شمال غربی حوضه زاویه، حوضه رسوبی ایران مرکزی

در این مطالعه از خطوط لرزه ای، اطلاعات چاه های اکتشافی و مشاهدات صحرایی به منظور توصیف هندسه ساختاری زیر سطحی و تاریخچه زمین شناسی دو حوضه رسوبی واقع در بخش شمالی حوضه ایران مرکزی (حوضه های رسوبی حوض سلطان و زاویه)، در بازه زمانی الیگوسن پسین - پلیوسن بهره گرفته شده است. در حوضه رسوبی حوض سلطان، ضخامت سازند قم و بخش زیرین سازند قرمز بالایی توسط دو گسل عادی دوباره فعال شده یعنی گسل های جنوب مره کوه و حوض سلطان کنترل شده است. از سوی دیگر در ناحیه مره کوه، تغییر رخساره مشخصی در توالی رسوبی میوسن پیشین، از فرادیواره تا فرودیواره گسل معکوس شمال مره کوه وجود دارد. این روند تغییرات از رسوبات کربناته سازند قم (در فرادیواره) به رسوبات غالبا تخریبی سازند قرمز بالایی (در فرودیواره) مشخص می کند که گسل شمال مره کوه یک گسل عادی بوده است که بعد ها دچار فعالیت مجدد شده است. در حوضه رسوبی زاویه، توالی الیگوسن - میوسن پیشین به سمت مرزهای شمالی و جنوبی حوضه نازک شده و بازتاب دهنده های لرزه ای بخش زیرین توالی، الگوی  پیشرونده (onlap) را  با دیواره حوضه نشان می دهند. پدیده ای که نشان می دهد رسوبات بر روی سطح ناهموار و شیب دار دیواره حوضه نهشته شده است. از زمان میوسن میانی (یا در میوسن پسین) رخداد یک فاز دگرریختی فشارشی موجب چین خوردگی و گسلش توالی سنگی حوضه های حوض سلطان و زاویه گردید. رسوبگذاری بخش بالایی سازند قرمز بالایی و واحد پلیوسن همزمان با این دگرریختی است.