معنی شناسی عمیقگرا

بر پایه ی رویکرد شناختی ممکن است زبان فاقد معنای ثابت و دقیق- مفهوم صریح- باشد. در تقابل با این آرا رویکرد معنی شناسی ساختگرا حکایت از یک نکته ی عمده دارد و آن این که در این نوع مطالعه ی معنی نیز باید وجود یک یا چند معنی ثابت و مشخص برای هر واژه قائل بود و معناهای از پیش تعیین شده در آن از اهمیت زیادی برخوردارند .هدف این مقاله آن است که با تجزیه و تحلیل نظریه های گوناگون در حیطه ی معنی شناسی ثابت کند هر واژه ما را از لحاظ معنی شناسی فراتر از معنی شناسی ساخت گرا، شناختی و... به معنی شناسی عمیق گرا با کارکردی بر مبنای دیالکتیک ادراکی و حقیقت عمیق در کلمات سوق می دهد زیرا هر کلمه دارای یک حقیقت عمیق است که بعد ثابت معنایی و ابعاد متغیر معنایی را می پذیرد. ضرورت انجام چنین مطالعه ای گشودن راهیست برای تصمیم گیری در مورد معنای ثابت و متغیر یک واژه بر اساس مستندات زبان شناختی و در انتها خواهیم دید که قائل شدن به حقیقت عمیق در مورد معنای واژگان یک ره یافت تازه در عرصه ی معنی شناسی است که انواع قائل شدن به تک معنایی، چندمعنایی، هم معنایی و... را جزء بار ژنتیکی کلمات می داند.