بررسی مقایسه سطح سرمی هورمون پاراتیرویید در بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی، آنژین ناپایدار و کرونر نرمال

امروزه بیماری قلبی و عروقی یکی از شایع ترین علت های مرگ و میر در جهان به شمار می آید و به نظر می رسد جایگاه هورمون پاراتیرویید می تواند نقش مهمی در بیماری های قلبی و عروقی داشته باشد. بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه سطح سرمی هورمون پاراتیرویید در بیماران مبتلا به سکته قلبی، آنژین ناپایدار و عروق کرونر نرمال انجام شد.

روش انجام این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی است که جامعه پژوهش شامل افراد مبتلا به سکته قلبی، آنژین ناپایدار و کرونر نرمال مراجعه کننده به بیمارستان امام علی (ع) شهر کرمانشاه بود که تعداد 120 نفر از بیماران واجد شرایط به صورت در دسترس از دی 1395 تا فروردین 1396 وارد مطالعه شدند و در سه گروه قرار گرفتند. سطح سرمی از طریق آزمایش خون در بیماران این سه گروه مورد بررسی قرار گرفت.

 براساس نتایج مطالعه، میانگین سطح سرمی پاراتیرویید در حالت کلی و بدون گروه بندی برابر با pg/dl 18/32 بود. بیشترین میزان سطح سرمی پاراتیرویید در گروه کرونر نرمال و کمترین آن در گروه آنژین ناپایدار بود. در افرادی که سابقه مصرف سیگار نداشتند تفاوت معناداری بین گروه های مختلف مطالعه از نظر میانگین سطح سرمی هورمون پاراتیرویید وجود داشت.

 نتایج به دست آمده از مطالعه نشان داد، میزان سطح سرمی پاراتیرویید با بیماری های قلبی-عروقی از جمله آنژین ناپایدار نسبت به گروه کنترل ارتباط دارد، می توان با بررسی آزمایشگاهی سطح سرمی هورمون پاراتیرویید در افراد مشکوک پیش بینی لازم در مورد سکته قلبی، آنژین ناپایدار و کرونر نرمال را انجام داد و از ابتلا به این بیماری ها با آزمایش جلوگیری نمود.