مقایسه دریافت غذایی درشت مغذی ها در سندرم تخمدان پلی کیستیک مبتلا و غیرمبتلا به سندرم متابولیک
سندرم تخمدان پلی کیستیک شایع ترین اختلال آندوکرین در زنان سنین باروری می باشد. در صورت عدم درمان در طولانی مدت، احتمال ایجاد مخاطرات مزمن در فرد مبتلا، افزایش می یابد که سندرم متابولیک یکی از مهمترین آن هاست. پژوهش کنونی با هدف مقایسه دریافت غذایی درشت مغذی ها در زنان دچار تخمدان پلی کیستیک با یا بدون ابتلا به سندرم متابولیک انجام شد.
پژوهش کنونی از نوع مورد-شاهدی لانه گزینی شده با روش نمونه گیری در دسترس از مرداد 1393 تا شهریور 1394 تحت حمایت دانشگاه تربیت مدرس در بیمارستان آرش و یک مطب خصوصی در تهران انجام شد. گروه مورد، 14 بیمار مبتلا به تخمدان پلی کیستیک به همراه سندرم متابولیک و گروه شاهد 28 بیمار با تخمدان پلی کیستیک بدون سندرم متابولیک را شامل می شدند. درشت مغذی های مورد بررسی شامل انواع چربی ها (تام، اشباع، تک غیراشباع، چند غیر اشباع، ترانس)، کربوهیدرات، پروتئین و فیبر بودند. دریافت غذایی با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک 168 آیتمی (168-item semi-quantitative food frequency questionnaire, FFQ) بررسی شد.
دریافت چربی تام (45/17±146/62 vs. 32/79±59/91 و 0/00<1p)، به طور معناداری در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بیشتر بود لیکن دریافت چربی اشباع (11/08±11/14 vs. 6/76±19/73 و 0/004=p)، چربی های تک غیر اشباع (12/66±14/15 vs. 7/76±26/16 و 0/00<1p) و چندغیراشباع (9/18±9/02 vs. 6/45±17/22 و 0/002=p)، کربوهیدرات (121/08±182/34 vs. 77/11±365/64 و 001/<0p)، پروتئین (42/85±42/74 vs. 24/04±78/06 و 0/00=1p)، فیبر تام (15/09±17/77 vs. 22/64±35/97 و 0/00<1p) در گروه مورد نسبت به گروه شاهد کمتر بود. تمامی نتایج برحسب گرم مصرفی در روز بیان گردیده اند.
دریافت غذایی درشت مغذی ها در بیماران دچار تخمدان پلی کیستیک مبتلا و غیرمبتلا به سندرم متابولیک به طور معناداری با یکدیگر تفاوت داشت.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.