بازنمایی «عاملیت» زنان در آثار سیمین دانشور و فریبا وفی

عاملیت زنان، جایگاه مهمی در پژوهش‌های فمینیستی دارد؛ زیرا عاملیت، موجب استقلال، توانمندسازی زنان و در نتیجه توسعه جوامع می‌شود. هدف در این پژوهش نیز مقایسه نگرش دانشور و وفی به نقش کارگزاری زنان بر اساس رمان‌های‌شان است. روش این پژوهش، مبتنی بر روش تحلیل محتوا و چارچوب نظری آن، نظریه فمینیسم و نگرش بوردیو است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد هر دو نویسنده نگرش عاملیت زنان را بر رفاه‌گرایی ترجیح داده‌اند. دانشور، بیشتر به عاملیت زنان در عرصه سیاسی، و برای شکستن عادت‌واره‌های سنتی، به سرمایه اجتماعی توجه نشان داده است؛ درحالی که وفی، نقش عاملیت زنان را در عرصه اجتماعی و فرهنگی برجسته کرده و در این زمینه، سرمایه فرهنگی را موثر دانسته است. در آثار هر دو نویسنده، زنان عامل، مهمترین شخصیت‌های داستانی‌اند که از طبقه متوسط جدید هستند و تحصیلات دانشگاهی دارند. زنان عامل در رمان‌های دانشور، بیشتر نگرش فمینیستی و در رمان‌های وفی نگرشی میانی دارند.