تاثیر عصاره های آبی و اتانولی دانه شنبلیله بر کیفیت فیله کپور معمولی تلقیح شده با استافیلوکوکوس اورئوس

 امروزه کاربرد عصاره گیاهان دارویی بجای نگهدارنده های شیمیایی در محصولات شیلاتی رو به افزایش است.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر عصاره های آبی و اتانولی دانه شنبلیله بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس تلقیح شده (CFU/g103) در فیله کپور معمولی هنگام نگهداری در یخچال (C4) می باشد.

عصاره ها با استفاده از حلال های آب و اتانول استخراج و در غلظت های 1، 5/2 و 4 درصد به فیله های تلقیح شده اضافه گردید. فراسنجه های شیمیایی (تیوباربیتوریک اسید و مجموع بازهای نیتروژنی فرار) و میکروبی (شمارش باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، شمارش باکتری های کل و شمارش باکتریهای سرمادوست) در روزهای صفر، 3، 6، 9 و 12 اندازه گیری شدند.

نتایج ارزیابی حسی به روش هدونیک نشان داد که فیله های حاوی 5/2 درصد عصاره آبی و اتانولی دارای خواص ارگانولیپتیکی بهتری بودند. نتایج نشان داد که تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس با گذشت زمان در تیمار شاهد افزایش و در تیمارهای حاوی عصاره کاهش یافت. به طوریکه غلظت 4 درصد عصاره های اتانولی و آبی موجب توقف رشد باکتری پس از 9 و 12 روز گردید. کمترین تعداد باکتری های کل و سرمادوست در فیله حاوی 4 درصد عصاره اتانولی مشاهده گردید. مقدار تیوباربیتوریک اسید و مجموع بازهای نیتروژنی فرار فیله ها طی نگهداری به تدریج افزایش یافت ولی این افزایش در تیمارهای حاوی عصاره کمتر بود.

نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره اتانولی دانه شنبلیله خواص ضد باکتری بیشتری نسبت به عصاره آبی دارد. لذا استفاده از عصاره اتانولی دانه شنبلیله در غلظت 4 درصد برای افزایش مدت ماندگاری فیله ماهی کپور معمولی توصیه می گردد.