تحول تکنولوژی موشکی ایران و پیامدهای منطقه ای آن

هدف این مقاله بررسی واکنش ها و پیامدهای منطقه ای تحول و پیشرفت تکنولوژی موشکی ایران در منطقه خاورمیانه است. ایران از جمله معدود کشورهایی است که با تعدد همسایگان و قرارگیری در یک محیط ستراتژیک، یک واحد سیاسی بین المللی ویژه با تهدیدات متکثر به شمار میرود؛ بنابراین، در راهبرد امنیتی خود با توجه به اتحادهای سیاسی و نظامی کشورهای منطقه با غرب و تنش سیاسی با برخی از کشورهای غربی بر سیاست بازدارندگی تاکید کرده و همواره سعی در افزایش قدرت بازدارندگی منطقه ای از طریق توسعه و تحول در تکنولوژی موشکی خود داشته است. این مقاله با طرح این پرسش که تحول و پیشرفت تکنولوژی موشکی ایران با چه پیامدهایی در سطح منطقه خاورمیانه همراه بوده است؟ با بهره گیری از روش توصیفی- تبیینی این فرضیه را موردبررسی قرار میدهد که مهمترین پیامدهای منطقه ای فعالیتهای موشکی ایران به دو محور اسراییل و کشورهای حوزه خلیج فارس مرتبط بوده است. در حالی که محور اسراییلی از طریق سامانه های موشکی و دفاع ضدموشکی به دنبال واکنش به قدرت‌ یابی موشکی ایران بوده، محور خلیج فارس از طریق اتحاد و ایتلاف نظامی و امنیتی با قدرتهای فرامنطقه ای به ویژه آمریکا و بهره گیری از سپر دفاع موشکی این کشور، درصدد پاسخ به روند فعالیتهای موشکی ایران برآمده است. یافته های این پژوهش نشان می دهند که هدف آمریکا از گسترش روابط دفاعی- امنیتی با اعراب حوزه خلیج فارس و اسراییل و استقرار سامانه های دفاعی و ادغام این سامانه ها با سامانه دفاعی در ترکیه و اسراییل، محاصره کامل ایران و مهار توانمندی موشکی این کشور است.