پیش بینی منحنی مشخصه آب- خاک ماسه بادی تثبیت شده با پلیمر SBR و باکتری باسیلوس پاسته اوری در منطقه جبل کندی
یکی از مهمترین داده های کاربردی در مکانیک خاک غیراشباع، منحنی مشخصه آب- خاک (SWCC) است. این منحنی به شکل تابع سیگموید است و رابطه بین درصد رطوبت حجمی (Ө) و یا درصد رطوبت وزنی (w) را با مکش کالبدی خاک مشخص میکند و در حالت کاهش درصد رطوبت با افزایش مکش، شاخه خشک شدگی و در حالت افزایش درصد رطوبت با کاهش مکش، شاخه ترشدگی خاک را نشان میدهد. در این پژوهش تاثیر دو نوع تثبیت کننده پلیمر SBR و میکروارگانیسم باسیلوس پاسته اوری روی منحنی مشخصه آب- خاک ماسه بادی منطقه جبل کندی، کانون ریزگرد غرب دریاچه ارومیه ارزیابی شده است. درصدهای مواد تثبیت کننده 5-10 و 15 بودند. نتایج این پژوهش بیان میکند که با افزایش درصد مواد تثبیت کننده، شیب منحنی مشخصه از شکل تک مدل به صورت دو مدل تبدیل میشود. به علاوه مقدار ورود هوا و مقدار آب باقی مانده با افزایش درصد مواد تثبیت کننده افزایش مییابد و در نتیجه منجر به افزایش ظرفیت نگه داشت آب میشود. شکل دو مدل منحنی مشخصه آب- خاک، حضور دو سطح اندازه حفره ها، به نام ماکرو و میکرو حفره های را بیان میکند. برای 10 و 15 درصد از مواد تثبیت کننده، ماکرو حفره های گستره وسیعی از منحنی مشخصه از 5/0 تا 100 کیلوپاسکال را نشان می دهد. نتایج به دست آمده نشان داد که منحنی مشخصه ماسه تثبیت شده با پلیمر و میکروارگانیسم به شدت به بافت و توزیع اندازه حفره های ماسه تثبیت شده وابسته است و در نتیجه تاثیر مهمی روی ویژگی های هیدرولیکی آن دارد. هم چنین میزان نگه داشت آب در خاک و افزایش مکش در تثبیت نمونه با پلیمر چشم گیرتر از تثبیت با میکروارگانیسم است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.