شناسایی و تبیین عوامل موثر بر رفتار آوایی کارکنان در دانشگاه ها

هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر رفتار آوایی کارکنان در دانشگاه های غرب کشور بود. روش پژوهش آمیخته اکتشافی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان، دانشگاه های کرمانشاه، همدان و کردستان بود (1585 نفر). در بخش کیفی به صورت هدفمند و بر مبنای اصل اشباع نظری تعداد 41 نفر از کارکنان مورد مصاحبه قرار گرفتند. در بخش کمی بر اساس جدول کرجسی و مورگان 310 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی اکتشافی جهت شناسایی عامل های زیر بنایی رفتار آوایی کارکنان، سپس تحلیل عاملی تاییدی به منظور تعیین میزان توان مدل عاملی استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل، در بخش کیفی شاخص های موثر بر رفتار آوایی در قالب 52 گویه اصلی دسته بندی شد. در بخش کمی، تحلیل عاملی اکتشافی گویه ها به منظور شناسایی عامل های زیربنایی رفتار آوایی صورت گرفت. نتایج در قالب 9 عامل زیربنایی شامل جو سازمانی عدالت محور، ویژگی های مدیریتی و سبک رهبری، فرهنگ سازمانی حامی مشارکت، مکانیزم بازخورد و ارزشیابی، پذیرش تغییر و تکنولوژی، ویژگی های شخصیتی و حرفه ای، فعالیت تیمی و همکاری متقابل، پایبندی به نقش و اهداف سازمانی، تناسب شغلی و سازمانی مشخص شدند. در بخش تاییدی نیز مدل ارتباط عامل ها با رفتار آوایی، برازش مناسبی داشت، که نشان از مناسب بودن عامل ها در توسعه رفتار آوایی دارد.