آنالیز بیوانفورماتیک مکان ژنی خودناسازگاری گونه گلابی Pyrus communis L. و بررسی آلل-های مرتبط در برخی از ارقام تجاری و بومی

آلل های جدید شناسائی شده مکان ژنی خودناسازگاری گلابی معمولی، نام گذاری مجدد و همولوژی بالای برخی این آلل ها، سبب تداخل در بررسی و طبقه بندی آن ها شده است. تحقیق اخیر با هدف مرور جامع بیوانفورماتیک و بررسی ساختار ژنتیکی کلیه 27 آلل S شناسائی شده این گونه و بررسی این آلل ها در برخی ارقام تجاری و بومی گلابی ایران بر اساس این اطلاعات بیوانفورماتیک و مقایسه با گزارشات قبل انجام شد. نتایج نشان دهنده وجود توالی کامل 21 آلل این گونه بود که به صورت نواحی 13 گانه شامل پیشرانه، پنج ناحیه حفاظت شده C1 تا C5، اینترون و 6 ناحیه بینابینی خطی و حفاظت شدگی قابل توجهی در ناحیه پیشرانه و سیگنال، به غیر از نواحی C1 تا C5 مشاهده شد. همچنین در ناحیه پیشرانه اغلب آلل ها، حداقل دو جایگاه CAAT و دو جایگاه نزدیک و یا به هم چسبیده TAAT مشاهده شد. تجزیه خوشه ای بخش های مختلف آلل ها، بیانگر شباهت کامل پلی پپتیدی دو آلل S119 و S121 بود، لیکن از نظر اینترون تفاوت جزئی در طول و توالی داشته که دلیل اشتباهات ارزیابی آلل های برخی ارقام داخلی نظیر رقم درگزی بود. مقایسه نتایج بررسی آلل های خودناسازگاری در برخی از ارقام بومی با استفاده از نتاج بیوانفورماتیک نشان داد، استفاده از آغازگرهای اختصاصی، روش کاملا قابل اعتمادی در شناسائی این آلل ها خصوصا در ارقام دارای جریان ژنی دیگر گونه ها نیست. بررسی آلل های خودناسازگاری ارقام نشان دهنده حضور آلل S104 در ارقام شاهد کوشیا و بوره دیل و رقم کروس سیحان (Krus Siehan)، S108 در کروسالون (Krusalun)، S107 در شاه میوه و شکری، S119 در اسفراینی و درگزی، S35 گونه P. ussuriensis در ارقام کفتربچه، شیرین ترکان و کنجونی و S19 گونه P. × bretschneideri به عنوان دیگر آلل رقم شکری بود. نتایج ضمن تایید گزارشات قبلی وجود جریان ژنی دیگر گونه های گلابی در تکامل ارقام بومی ایران، نشانگر اهمیت بررسی جامع بیوانفورماتیک آلل های جنس Pyrus در کنار هم بود.