گیاه پالایی و تجمع کادمیوم در Azolla filiculoides، A. pinnata و آزولای تالاب انزلی و تاثیر آن بر بیان ژن متالوتیونین

بهبود کیفیت آب و خاک از طریق روش های زیست محیطی و استفاده از پتانسیل گیاهان برای حذف آلودگی های موجود در محیط زیست از اهمیت زیادی برخوردار است. گیاه آزولا دارای توانایی تجمع، تجزیه یا حذف فلزات از محیط است، بنابراین یک گیاه کاندید مناسب برای گیاه پالایی است. در این راستا در مطالعه فوق به بررسی میزان تجمع کادمیوم در سه نمونه شامل دو گونه Azolla pinnata و A. filiculoides و نمونه جمع آوری شده از تالاب انزلی پرداخته شد. بدین منظور میزان جذب کادمیوم در سه نمونه مذکور پس از 72 ساعت تیماردهی با سه غلظت 10، 50 و 500 میکرومولار، به وسیله دستگاه اسپکترومتر جذب اتمی اندازه گیری شد. مقایسه میانگین نشان داد که بالاترین میزان جذب این فلز در سطح 500 میکرومولار مربوط به A. pinnata (mg Kg-1 8/4673) و پس از آن به ترتیبA. filiculoides  (mg Kg-1 1/2747) و آزولای جمع آوری شده از تالاب انزلی (mg Kg-1 4/2309) است. میزان جذب فلز کادمیوم در هر سه نمونه تیمار شده و در هر سه سطح مورد مطالعه، نسبت به نمونه های شاهد تفاوت معناداری را نشان داد. با افزایش میزان کادمیوم در محیط کشت، میزان رشد نمونه های آزولا نیز کاهش یافت. افزایش بیان ژن متالوتیونین در نمونه های مورد مطالعه تحت تیماردهی سطوح مختلف کادمیوم، در سه زمان 24، 48 و 72 ساعت پس از تیمار نشان دهنده تاثیر معنادار اعمال تیمار کادمیوم، در میزان بیان این ژن در سه نمونه آزولای مورد مطالعه بود. در مجموع اعمال تیمار کادمیوم در سه نمونه مذکور نشان داد که این گیاه پتانسیل بالایی برای جذب فلزات سنگین و استفاده برای مقاصد گیاه پالایی دارد.