عوامل موثر بر گسترش بیمارستان های دوستدار سالمند در ایران: تحلیل عاملی

کشورهای در حال توسعه مانند ایران، روند رو به رشد جمعیت سالمندان را تجربه می کنند. سالمندان با خطر نگهداری بیشتر در بیمارستان مواجه هستند. با افزایش تعداد بیماری ها در سالمندان، ایجاد بیمارستان دوستدار سالمند مورد تاکید است. این مقاله عوامل موثر بر گسترش بیمارستان های دوستدار سالمند در ایران را بررسی کرده است.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی به مدت 3 ماه در سال 1397 انجام شد. جامعه پژوهش شامل پزشکان، پرستاران و پیراپزشکان سطح بیمارستان های کشور می باشد که 408 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه مشخصات فردی(7 عبارت) و پرسش نامه بیمارستان دوستدار سالمند محقق ساخته(57 عبارت) پس از انجام روایی و پایایی انجام شد. داده ها با نرم افزار SPSS 22 تحلیل شد، سپس با نرم افزار AMOS تاییدیه تحلیل عامل اکتشافی حاصل گردید.

در تحلیل اکتشافی، 7 مولفه اصلی شناسایی شد که به ترتیب شامل: اخلاق در مراقبت با 8 متغیر و واریانس 84/8 درصد، محیط فیزیکی با 9 متغیر و واریانس 75/7 درصد، فرآیند مراقبت با 6 متغیر و واریانس 69/7 درصد، محیط عاطفی و رفتاری با 6 متغیر و واریانس 38/7 درصد، حمایت سازمانی با 6 متغیر و واریانس 33/7 درصد، سیستم های ارائه خدمت با 6 متغیر و واریانس 99/5 درصد، سیاست گذاری با 6 متغیر و واریانس 56/5 درصد. این 7 مولفه 56/50 درصد واریانس کل را تبیین می کنند.

بر اساس یافته های مطالعه، توجه به عوامل اخلاق در مراقبت، محیط فیزیکی، فرایند مراقبت، محیط عاطفی و رفتاری، حمایت سازمانی و سیاست گذاری، می تواند در گسترش بیمارستان دوستدار سالمند در ایران موثر باشد.