جایگاه خدمات اکوسیستم در برنامه ریزی کاربری زمین

اکوسیستم ها و تنوع زیستی موجود در آن ها جریانی از کالاها و خدمات ضروری برای زندگی بشر، رونق اقتصادی و دیگر جنبه های رفاه را فراهم می کنند. بسیاری از این خدمات در سرازیری سقوط هستند که نادیده گرفتن آن ها در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی های توسعه عواقب بالقوه ای در پی دارد. بنابراین، گنجاندن خدمات اکوسیستم در برنامه ریزی توسعه بالاخص برنامه ریزی کاربری زمین از اهمیت حیاتی برخوردار است. هدف مقاله حاضر شناسایی و معرفی روش های یکپارچه سازی خدمات اکوسیستم در فرایند برنامه ریزی است. مقاله حاضر از نوع کاربردی توسعه ای بوده و روش انجام آن توصیفی است. بدین منظور، در مقاله حاضر سعی شده است تا ضمن تعریف مفاهیم مرتبط، به تشریح رابطه بین آن ها پرداخته شود. از این رو، روش های قابل استفاده جهت هماهنگ سازی خدمات اکوسیستم در برنامه ریزی کاربری زمین معرفی شده اند که از جمله آن ها می توان به روش های IES، SEA و GI اشاره کرد. سپس، با ارائه نمونه های مطالعاتی در چین، هاوایی و بریتانیا که با استفاده از خدمات اکوسیستم به برنامه ریزی کاربری زمین پرداخته اند،  جایگاه خدمات یکپارچه اکوسیستم در برنامه ریزی کاربری زمین مشخص شده است. درنهایت، سعی شده است تا اصولی جهت یکپارچه سازی خدمات اکوسیستم در برنامه ریزی کاربری زمین استخراج شود.