بررسی تاثیر رویکرد تلفیقی رفتاردرمانی شناختی مثبت نگر بر استرس ناباروری و امیدواری زنان نابارور
ناباروری یک بحران پیچیده زندگی است که منجر به فشارهای عمیق عاطفی و روانی بر زوجین می شود. ناباروری و مراحل درمان آن زمینه های به وجود آمدن استرس و ناامیدی است. هدف پژوهش حاضر بررسی بررسی تاثیر رویکرد تلفیقی رفتاردرمانی شناختی مثبت نگر بر استرس ناباروری و امیدواری زنان نابارور بود.
روش این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود.جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز درمان ناباروری شهرستان خرم آباد در سال 1398 بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش بدین صورت بود که از میان کلیه زنان نابارور که در سال 1398دارای پرونده در مراکز درمان ناباروری شهرستان خرم آباد بودند و با رعایت ملاک های ورود و خروج به صورت تصادفی 30 نفر انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. سپس طبق شرایط یکسان و همزمان، پیش آزمون در قالب پرسشنامه های استرس ناباروری و امیدواری از هر دو گروه آزمایشی و گواه به عمل آمد. سپس مداخله با روش رویکرد تلفیقی رفتاردرمانی شناختی مثبت نگر به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایشی اجرا شد ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مجددا از هر دو گروه پس آزمون اجرا شد.
نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره نشان داد که مداخله رویکرد تلفیقی رفتاردرمانی شناختی مثبت نگر بر کاهش استرس ناباروری و افزایش امیدواری زنان نابارور تاثیر مثبت و معنادار داشته است(0/001>P).
با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت، رویکرد تلفیقی رفتاردرمانی شناختی مثبت نگر بر کاهش استرس ناباروری و افزایش امیدواری زنان نابارور تاثیر معنادار داشته است. بنابراین پیشنهاد می شود، درمان هایی از این قبیل برای ارتقای سلامت روانی در زنان نابارور استفاده گردد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.