بررسی تغییرات بافتی قرنیه خرگوش بعد از عمل کلاژن کراس لینکینگ با اشعه ماورا بنفش و ریبوفلاوین A

ارزیابی تغییرات بافت شناسی قرنیه در خرگوش بعد از انجام عمل کلاژن کراس لینکینگ تسریع یافته.

چشم های راست 7 سر خرگوش آلبینوی نیوزیلندی با وزن 5/1 تا 2 کیلوگرم مورد مطالعه قرار گرفت. چشم های سمت راست به عنوان گروه مورد و چشم های چپ در گروه شاهد در نظر گرفته شدند. اپی تلیوم چشم های راست خارج شده و محلول ریبوفلاوین 1/0 (10 میلی گرم ریبوفلاوین 5- فسفات در 10 میلی لیتر دکستران-T- 500، 20 درصد) به مدت 30 دقیقه هر 3 دقیقه یک بار چکانده شد و در معرض اشعه UVA به مدت 10 دقیقه قرار گرفت و عمل کراس لینکینگ انجام شد. همه خرگوش ها به طور انسانی یوتانایز شده و از لحاظ بافت شناسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. آپوپتوز با استفاده از روش تانل بررسی شد.

در میانگین درصد سلول های آپوپتوتیک در گروه های درمان و شاهد تفاوت معنی داری وجود داشت. در هر دو سلول های اندوتلیال و کراتوسیت ها در قرنیه درمان یافته میزان سلول های آپوپتوتیک به صورت معنی داری بیش تر از گروه شاهد بود. در بررسی کلی قرنیه (کراتوسیت ها و اندوتلیوم) در چشم راست خرگوش ها، میانگین و انحراف معیار درصد سلول های آپوپتوتیک 2/3±29/18 و در چشم چپ برابر یا 7/1±29/6 بود. در بررسی آپوپتوز سلول های کراتوسیت به صورت جداگانه در چشم راست میانگین و انحراف معیار درصد کراتوسیت های آپوپتوتیک 29/15±56/2 بود که در مقایسه با چشم چپ 71/5±5/1 به طور معنی داری بیش تر بود (001/0P<). میانگین و انحراف معیار سلول های آپوپتوتیک اندوتلیال در چشم راست و چپ به ترتیب 86/2±07/1 و 43/0±53/0 بود که از لحاظ آماری معنی دار بود (026/0P=).

 با وجود این که CXL روش مطمئنی برای جلوگیری از پیشرفت بیماری کراتوکونوس می باشد، ولی به علت آسیب سلول های اندوتلیال (در مطالعه حاضر و گزارشات دیگر) هنوز خطر آسیب سلول های اندوتلیال و عوارض مربوط به آن وجود دارد و مطالعات بیش تر مورد نیاز می باشد.