بررسی اثر مصرف تک دوز تریاک بر خستگی عضلانی و مرکزی در موش صحرایی نر

ورزش وامانده ساز منجر به خستگی عضله و کاهش نیروی عضلانی در پاسخ به فعالیت انقباضی شده و خستگی مرکزی را در پی دارد. از سوی دیگر اثرات اوپیوئیدها بر عملکرد عضلات اسکلتی و پدیده خستگی به خوبی شناخته نشده است. این مطالعه باهدف ارزیابی اثر تزریق تک دوز تریاک بر خستگی عضلانی و مرکزی در موش صحرایی نر طراحی و اجرا گردید.

این مطالعه تجربی، بر روی 21 موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 270-220 گرم انجام شد. موش ها به طور تصادفی در 3 گروه شامل: گروه کنترل، گروه دریافت کننده تریاک با ورزش شنا (به صورت خوراکی) و گروه تریاک بدون شنا توزیع شدند. به منظور ارزیابی خستگی عضلانی از تست شنا و خستگی مرکزی از سیستم نمره دهی میزان آرامش حیوان (sedation score) استفاده شد. درنهایت خون حیوانات گرفته شد و پلاسمای آن برای اندازه گیری متغیرهای خستگی عضلانی شامل لاکتات دهیدروژناز (LDH) و کراتین فسفوکیناز (CPK) به آزمایشگاه فرستاده شد. در تحلیل آماری داده ها از نرم افزار آماری22  SPSS و آزمون های ANOVA و T-test استفاده شد.

 نتایج نشان داد که مدت زمان شنا در گروه دریافت کننده تریاک در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود 001/0<p خستگی مرکزی نیز در گروه دریافت کننده تریاک در مقایسه با گروه کنترل کمتر بودp>00/1.همچنین دریافت تریاک به تنهایی و بدون انجام تست شنا در حیوانات باعث کاهش خستگی مرکزی گردید . p< 0/50

 مطالعه حاضر نشان داد که تزریق تک دوز تریاک باعث افزایش خستگی عضلانی و کاهش خستگی مرکزی در موش صحرایی نر می شود.