ارتباط رهبری اخلاقی با حکمرانی خوب در سازمان های دولتی

رهبری اخلاقی، یکی از رویکردهایی است که در دهه های پایانی قرن بیستم میلادی، به طورجدی در ادبیات رهبری و مدیریت واردشده است. در سازمان های نوین، ضرورت توجه به فعالیت های سازمانی در چارچوب کدهای اخلاقی با رفتار رهبری اخلاقی آغاز می شود. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط رهبری اخلاقی با حکمرانی خوب در سازمان های دولتی شهر سنندج است.

روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری متشکل از مدیران شاغل در بخش های دولتی شهر سنندج هستند که از بین آن ها 169 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی - طبقه ای انتخاب گردیده اند. در جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد رهبری اخلاقی و حکمرانی خوب با روایی و پایایی مورد تائید استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS20 و AMOS23 استفاده شد.

نتایج حاکی از وجود روابط مثبت و معنی دار بین رهبری اخلاقی و مولفه های آن (اخلاق مداری و انصاف، شفافیت در نقش و تسهیم قدرت) با حکمرانی خوب در سازمان های دولتی است که دراین بین بعد تسهیم قدرت بیشترین ارتباط را با حکمرانی خوب داشت که می تواند ناشی از آن باشد زمانی که مدیران به کارکنان در تصمیم گیری ها اجازه اظهارنظر می دهند و به ایده ها و نگرانی آن ها گوش می دهند، باعث می شود که کارکنان احساس تعلق و یکی شدن با سازمان نمایند.

در رهبری اخلاقی بیشتر بر این نکته تاکید می شود که رهبران اخلاقی پیروان را به طور مرتب به پایبندی و رعایت معیارهای اخلاقی توصیه می کنند و به نتایج مثبت حکمرانی خوب در سازمان هایی که از رهبران اخلاقی سود می برند، اشاره نمود.