تاثیر متقابل شوری و تغذیه روی و مس بر برخی خصوصیات بیو شیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه رزماری در یک خاک آهکی

کاشت گیاهان متحمل به شوری نظیر رزماری و افزایش تحمل آن ها به شوری در خاک های شور مناطق خشک و نیمه خشک اهمیت زیادی دارند. روی و مس از عناصر ضروری کم مصرف بوده که می توانند تحمل گیاهان به شوری را افزایش دهند. در این مطالعه تاثیر کاربرد تلفیقی روی و مس بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رزماری تحت تنش شوری صفر، 60 و 120 میلی مولار کلرید سدیم بررسی شد. شوری تاثیر معنی داری بر وزن تازه شاخسار نداشت در حالی که وزن خشک شاخسار را به میزان60 درصد در تیمار شاهد، 44 درصد در تیمار روی، 38 درصد در تیمار مس و 27 درصد در تیمار روی+مس کاهش داد. رطوبت نسبی برگ رزماری در پاسخ به تنش شوری کاهش یافت و تنها کاربرد همزمان روی و مس رطوبت نسبی برگ را افزایش داد. شوری سبب افزایش و کاربرد عناصر روی و مس سبب کاهش نفوذپذیری غشا و غلظت مالون دی آلدهید در برگ رزماری شد. برای مثال در تیمار شاهد افزایش سطح شوری از صفر به 120 میلی مولار کلرید سدیم سبب افزایش 39 درصدی و در تیمار کاربرد مس سبب افزایش 24 درصدی غلظت مالون دی آلدهید شد. شوری سبب افزایش غلظت سدیم و کاهش غلظت پتاسیم شاخسار و ریشه شد. درمقابل کاربرد روی توانست غلظت سدیم را در این اندام ها کاهش و غلظت پتاسیم را افزایش دهد. کاربرد تلفیقی روی و مس از طریق طریق کاهش تخریب غشای سلولی و غلظت سدیم و افزایش رطوبت برگ و پتاسیم گیاه به طور موثرتری تحمل رزماری را به شوری افزایش داد.