اثرات دوزهای مختلف دیازینون بر بیان ژن CatSper 1 ، تحرک اسپرم و ضخامت اپی تلیوم ژرمینال در موش نر بالغ
تغییرات ژنتیکی و موتاسیون ژن های موثر در اسپرماتوژنز از جمله عواملی هستند که می تواند ناشی از عوامل محیطی، مادرزادی و غیره باشد. با توجه به استفاده وسیع دیازینون در مزارع و با توجه به جستجویی که ما انجام دادیم تاکنون اثرات دیازینون بر بیان ژن CatSper1 که از ژن های کلیدی در باروری مرد است بررسی نشده است. لذا هدف از تحقیق حاضر تعیین اثرات دوزهای مختلف دیازینون بر بیان ژن CatSper1، تحرک اسپرم و ضخامت توبول های اسپرم ساز در موش نر بالغ بود.
در یک مطالعه تجربی، 24 سر موش نر نژاد Balb/c بالغ به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه کنترل تزریقی دریافت نکرد. گروه شم حلال دیازینون را دریافت کرد. گروه دیازینون 1 دوز mg/kg.7/5 دیازینون و گروه دیازینون 2 دوز mg/kg 30 دیازینون را به صورت داخل صفاقی به مدت 2 هفته و روزانه یک بار دریافت کردند. پس از 35 روز، بررسی مولکولی، هیستولوژیکی و تحرک اسپرم انجام شد.
تحرک اسپرم در گروه دیازینون1 (0/001 =p) و دیازینون2 (0/001 =p) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. میزان بیان ژن در گروه دیازینون 1 و گروه دیازینون2 (0/002P =) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. بررسی هیستولوژیکی نیز نشان داد که تیمار با دیازینون باعث کاهش در ضخامت اپی تلیوم ژرمینال، ایجاد واکوئل ها و دژنراسیون می شوند. ضخامت اپی تلیوم در گروه دیازینون1 (0/003 =p) و گروه دیازینون2 (0/006 =p) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت.
دیازینون با کاهش تحرک اسپرم و ضخامت اپیتلیوم ژرمینال بر باروری اثر می گذارد. به علاوه بیان ژنCatSper1 ژنی کلیدی در باروری مرد را کاهش می دهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.