تاثیر آموزش هوش هیجانی بر مهارت های دقت پرتاب، هماهنگی دو دستی، تعادل و بازیافت تمرکز در دانش آموزان ورزشکار

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش هوش هیجانی بر عملکرد مهارت های هماهنگی دو دستی، تعادل و بازیافت تمرکز نوجوانان ورزشکار دختر و پسر بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان ورزشکار 16-14 سال شهرستان شهرکرد استان چهارمحال و بختیاری تشکیل دادند. بدین منظور 92 دانش آموز (46 دختر و 46 پسر) داوطلب به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به دو گروه آموزش و کنترل تقسیم شدند. برای سنجش هوش هیجانی از پرسش نامه هوش هیجانی برادبری و گریوز و برای سنجش مهارت بازیافت تمرکز از خرده مقیاس بازیافت تمرکز پرسش نامه سنجش مهارت های روان شناختی اوتاوا-3 استفاده شد. همچنین، مجموعه ای از آزمون های حرکتی (آزمون تعادل لک لک، تعادل پویا، آزمون پرتاب جانسون جهت ارزیابی دقت و آزمون هماهنگی دو دستی) استفاده شد. برنامه آموزش مهارت های هوش هیجانی برای ورزشکاران نوجوان طی10جلسه انجام شد. جهت تحلیل داده ها از روش های آماری نظیر همسانی واریانس ها، آزمون کولموگروف اسمیرنوف و آزمون تی مستقل در سطح معنی داری 05/0>P استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین پس آزمون دو گروه در چهار مولفه هوش هیجانی (خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی، مدیریت رابطه)، و مهارت بازیافت تمرکز و عملکرد حرکتی (دقت، تعادل ایستا، تعادل پویا، هماهنگی دو دست) وجود دارد (05/0>P). بنابراین به نظر می رسد آموزش مهارت های هوش هیجانی یکی از بخش های مهم آمادگی حرکتی و روانی به شمار می رود که این موضوع لازمه دستیابی به اجرای بهینه ورزشی می باشد.