تاثیر تمرینات تداومی و مصرف هم زمان رزوراترول بر سطوح پروتئین هایSIRT3 و OGG1 بافت کبد موش های صحرایی نر

سیرتوئین-3 (SIRT3)، آنزیم های میتوکندریایی را استیل زدایی و فعال کرده و با تنظیم اگزو-گوانین گلیکوسیلاز-1 (OGG1) در حفظ یکپارچگی میتوکندری و جلوگیری از آپوپتوز ایفای نقش می نماید. رزوراترول محرک SIRT3 بوده و ورزشکاران از این مکمل به منظور تقویت تمرین بهره می برند. در مطالعه حاضر تاثیر تمرین تداومی و مصرف رزوراترول بر سطوح پروتئینی SIRT3 و OGG1 بافت کبد موش های صحرایی نر بررسی شد.

32 سر موش نر به صورت تصادفی در گروه های 1.کنترل، 2.رزوراترول، 3. تمرین تداومی و 4. تمرین تداومی و رزوراترول تقسیم شدند. تمرین تداومی 6 هفته (6 روز) با شدت 80 درصد max VO2 روی نوار گردان اجرا گردید. رزوراترول به میزان 50 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن/روز توسط گروه های 2 و 4 مصرف شد. در انتهای 6 هفته، حیوانات با ترکیب کتامین-زایلازین بی هوش و نمونه کبدی آن ها جهت اندازه گیری سطوح پروتئینی SIRT3 و OGG1 به روش الایزا برداشته شد. تحلیل آماری داده ها نیز با روش آنوا یک طرفه و در سطح معنی داری 05/0 انجام شد.

مصرف رزوراترول موجب افزایش سطوح SIRT3 گروه های رزوراتول (P=0.01) و تمرین تداومی و مصرف رزوراتول (P=0.0001) و افزایش سطوح OGG1 گروه تمرین تداومی و مصرف رزوراتول (P=0.0001) شد؛ اما بر سطح OGG1 گروه رزوراتول (P=0.91) تاثیر نداشت. به علاوه، سطح SIRT3 و OGG1 نیز با افزایش معنی داری در گروه تمرین تداومی (P=0.0001) در مقایسه با گروه رزوراتول همراه بود.

احتمالا ترکیب تمرین تداومی با مصرف مکمل رزوراترول اثر مثبت بیشتری بر شاخص های SIRT3 و OGG1 در مقایسه با تمرین تدوامی یا مصرف مکمل تنها دارند، از این رو مصرف این مکمل همراه با تمرین تداومی توصیه می شود.