اثرات پیش تیمار ملاس چغندر بر شاخص های ایمنی سرم خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانوذره آهن

این تحقیق با هدف اثر محافظتی پیش تیمار ملاس بر شاخص های ایمنی سرم ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانوذرات آهن به اجرا درآمد. تعداد 250 بچه ماهی کپور معمولی در قالب 4 تیمار شامل جیره فاقد ملاس (تیمار 1)، جیره حاوی 0/5 درصد ملاس (تیمار 2)، جیره حاوی 1 درصد ملاس (تیمار 3) و جیره حاوی 2 درصد ملاس (تیمار 4) طراحی شد. پس از گذشت 42 روز، از هر تکرار 3 نمونه ماهی خون گرفته شد و به صورت "بدون نانو ذره" در نتایج ارائه گردید. بچه ماهیان به مدت 14 روز در مجاورت 50 درصد غلظت کشنده نانوذرات آهن (96h LC50) قرار گرفتند. بعد از گذشت 14 روز، از هر تکرار، 3 نمونه ماهی خون گرفته شد و به صورت "با نانو ذره" در نتایج ارائه گردید. نمونه های خون گرفته شد و سپس جهت اندازه گیری فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون شامل آنزیم های کبدی (ALT, AST, ALP)، گلوکز، پروتئین کل، ایمنوگلوبولین و آلبومین جدا شد. در مجموع تیمارهای آزمایشی حاوی ملاس بر شاخص های ایمنی سرم تاثیر معنی داری داشت (0/05<P). میزان پروتئین کل، ایمونوگلوبولین، آلبومین و گلوکز سرم خون با افزایش غلظت ملاس به طور معنی داری افزایش یافت، در تیمار در معرض نانو آهن و در تیمارهای ترکیب نانوآهن و ملاس نیز میزان این شاخص ها به طورمعنی داری افزایش یافت. میزان AST و ALP سرم خون ماهی در اثر تیمارهای تغذیه شده با ملاس با افزایش غلظت ملاس، به طور معنی داری کاهش یافته ولی در تیمار در معرض نانو آهن این شاخص به طورمعنی داری افزایش یافت. در تیمارهای ترکیب نانو آهن و ملاس میزان این شاخص کاهش یافته ولی نسبت به گروه ملاس هم تیمار خود، افزایش معنی داری داشته است، یعنی ملاس به تنهایی منجر به کاهش این شاخص شده ولی در ترکیب با نانو آهن نتوانسته اثر افزایشی نانو آهن را خنثی یا بهبود ببخشد. در تیمارهای ترکیب نانو آهن و ملاس میزان شاخص های ALP و AST کاهش معنی داری داشته است، یعنی ملاس در ترکیب با نانو آهن توانسته اثر افزایشی نانو آهن را بهبود ببخشد ولی در بقیه ی شاخص ها ملاس نتوانست اثر افزایشی نانو آهن را خنثی کند.