تحلیل تربیت اخلاقی نادینگز و نقد آن بر مبنای آراء علامه طباطبائی

هدف پژوهش حاضر، تحلیل تربیت اخلاقی نل نادینگز و نقد آن بر مبنای نظریات علامه طباطبائی است. این پژوهش، به دنبال پاسخ گویی به دو پرسش اساسی است: نخست ماهیت تربیت اخلاقی نادینگز چگونه است؟ دوم، مهم ترین نقدهای وارده بر تربیت اخلاقی نادینگز بر مبنای دیدگاه علامه طباطبائی چیست؟ با توجه به ماهیت پژوهش، از روش های تحلیلی تطبیقی و انتقادی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد نادینگز با رد جهان شمولی اخلاقی، هدف تربیت اخلاقی را کسب قابلیت های لازم برای زندگی بهتر در جامعه و ایفای نقش شهروندی می‏داند. نادینگز انسان و طبیعت آن را محور تربیت اخلاقی قرار می دهد و بر نقش انحصاری عواطف، تاکید می کند. از سوی دیگر، علامه طباطبائی با نگاهی متفاوت به تربیت اخلاقی می نگرد. با توجه به تفاوت هایی که در آراء اخلاقی علامه و نادینگز وجود دارد، نظریات اخلاقی این دو مورد مقایسه و نقد قرار گرفت. از مهم ترین نقدهای واردشده بر تربیت اخلاقی نادینگز بر مبنای دیدگاه علامه، می توان به مولفه هایی ازجمله: نسبیت گرایی، رویکرد سکولاریستی، غفلت از سیر و سلوک فردی، تاکید افراطی بر عاطفه گرایی و تعاملات بیرونی در تربیت اخلاقی اشاره کرد.