اثر روش های خاک ورزی بر خصوصیات فیزیکی خاک و بهره وری آب ارقام گندم در تناوب گندم-ذرت

این تحقیق برگرفته از نتایج طرحی است که با هدف بررسی اثر کاشت مستقیم ارقام گندم در بقایای ذرت، بر عملکرد و بهره وری آب طی دو سال زراعی 96-95 و 97-96 انجام شده است. برای این منظور، آزمایشی به صورت کرت های نواری خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد. کرت اصلی شامل روش های بی خاک ورزی (NT)، کم خاک ورزی (MT) و خاک ورزی مرسوم (CT) و کرت فرعی شامل ارقام گندم چمران2، مهرگان، شوش، فلات و داراب2 بودند. نتایج نشان داد با وجود اینکه اختلاف معنی داری بین نتایج روش های خاک ورزی مشاهده نشد، میانگین عملکرد ارقام در روش NT (Kg ha-1 4830) بیش از روش MT (Kgha-1 4610) و CT (Kgha-1 4680) بود. از طرفی میانگین عملکرد و بهره وری آب در ارقام مهرگان و چمران2 به ترتیب برابر Kg ha-1 5000 و kg m-3 25/1 در یک سطح و بالاتر از سه رقم دیگر حاصل شد. اگر چه در این تحقیق، کاهش تردد ماشین های خاک ورزی و کاشت از 6 تا 7 نوبت در روش های MT و CT به 2 نوبت (سم پاشی و کاشت همزمان کود و بذر در بقایای ذرت دانه ای) در روش NT تاثیر معنی داری در شاخص مخروطی و جرم مخصوص ظاهری خاک نداشت، کربن آلی خاک نسبت به دو روش دیگر خاک ورزی 16 تا 32 درصد افزایش یافت. ازاین رو استفاده از ارقام جدید و کاشت مستقیم در بقایای ذرت بدون کاهش عملکرد و بهبود 3 تا 4 درصدی بهره وری آب در مناطق مشابه توصیه می شود.