ارزیابی تناسب اراضی با استفاده از روش TOPSIS و مقایسه آن با روش‎های پارامتریک برای محصول ذرت در بخشی از اراضی قزوین

ارزیابی تناسب اراضی با روش های پارامتریک (استوری و ریشه دوم) گاهی با واقعیت منطقه بدلیل مقادیر پایین شاخص بدست آمده هم خوانی ندارد، لذا استفاده از روش های نوین تصمیم گیری چندمعیاره که اثرات متقابل معیارها را در نظر می گیرند از جمله روش نوین TOPSIS، می توانند مورد بررسی قرار گیرند. بر اساس روش نمونه برداری شبکه ای، تعداد 22 خاک رخ در 8210 هکتار حفر و از افق های ژنتیکی نمونه برداری بعمل آمد. نمونه ها مورد تجزیه فیزیکی و شیمیایی قرار گرفت و بر اساس تلفیق نقشه واحدهای خاک و شیب، تعداد 17 واحد اراضی استخراج و در نهایت، نقشه های تناسب اراضی برای هر سه روش پارامتریک استوری، ریشه دوم و TOPSIS در واحدهای اراضی و محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی تهیه گردید. مقادیر شاخص تناسب اراضی با میزان عملکرد ذرت علوفه ایی در واحدهای مورد مطالعه برای روش های استوری، ریشه دوم و TOPSIS مورد مقایسه قرار گرفت و مقدار ضریب تبیین آنها به ترتیب 76/0، 76/0 و 78/0 بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که روش ریشه دوم از اعتبار بیشتری نسبت به دو روش دیگر برخوردار است.