بررسی کارکردهای اجرایی در چهار حوزه توجه پایدار، حافظه فعال شنیداری، سرعت واکنش و کنترل پاسخ در کودکان مبتلا به اختلال در روانی گفتار

طبق یافته پژوهش های متعدد، افراد دچار اختلال در روانی گفتار تفاوت هایی در کارکردهای اجرایی در مقایسه با همتایان عادی نشان می دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی کودکان 7 تا 12 ساله مبتلا به اختلال در روانی گفتار در 4 حوزه کارکردهای اجرایی شامل توجه پایدار، حافظه فعال شنیداری، سرعت واکنش و کنترل پاسخ بود. تعداد 20 کودک با اختلال در روانی گفتار و 20 کودک بدون اختلال در روانی گفتار از طریق مراکز گفتار درمانی و مدارس شهر تهران انتخاب شدند. برای بررسی حافظه فعال شنیداری از آزمون  N BACKشنیداری و جهت بررسی توجه پایدار و سرعت واکنش از آزمون عملکرد پیوسته (Continuous Performance Test) و برای بررسی بازداری پاسخ از آزمون برو/نرو (Go/ No Go) استفاده شد. همچنین گفتار محاوره کودکان دچار اختلال در روانی گفتار سنجیده شد و درصد وقوع ناروانی با استفاده از روش درصد کلمات با لکنت ادا شده (Percent Syllables Stuttered) سنجیده شد. یافته ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و والش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که میان نمرات کودکان مبتلا به اختلال در روانی گفتار و کودکان عادی در حوزه توجه پایدار (0/019=p)، حافظه فعال شنیداری (0/038=p) و کنترل پاسخ (0/033=p) تفاوت معناداری وجود دارد. اما بین نمرات کودکان مبتلا به اختلال در روانی گفتار و کودکان عادی در  حوزه سرعت واکنش (0/329=p) تفاوت معنادار وجود ندارد (05/.0>p). نتایج نشان می دهد که کودکان مبتلا به اختلال در روانی گفتار در مقایسه با همتایان عادی در سه حوزه  کارکردهای اجرایی شامل توجه پایدار، حافظه فعال شنیداری و کنترل پاسخ ضعیف تر عمل می کنند.