کاربرد مدل‎بندی معادلات ساختاری در تعیین عوامل مرتبط با علائم وازوموتور (گرگرفتگی و تعریق شبانه) در زنان 60-42 ساله ساکن شهر مشهد

علائم وازوموتور مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه، در مرحله نزدیک یائسگی و پس از آن رخ می دهد و در کاهش کیفیت زندگی زنان موثر است. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با شدت علائم وازوموتور با استفاده از مدل بندی معادلات ساختاری در زنان ساکن شهر مشهد انجام شد.

این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی در سال 1396 بر روی 664 زن 60-42 ساله ساکن شهر مشهد انجام گرفت. اطلاعات متغیر های گرگرفتگی، تعریق شبانه، افسردگی، اضطراب و مشکل در تمرکز از طریق پرسشنامه 38 آیتمی شدت علائم یائسگی اندازه گیری شد. اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه های تغذیه و وقایع زندگی برای شرکت کنندگان تکمیل گردید. تحلیل داده ها با استفاده از روش برآورد حداقل مربعات موزون در مدل معادلات ساختاری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و Mplus (نسخه 12/6) انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

در مجموع فراوانی گرگرفتگی در 109 نفر (40/16%) در حد متوسط، 84 نفر (70/12%) شدید و 98 نفر (80/14%) خیلی شدید بود. فراوانی تعریق شبانه در 88 نفر (30/13%) در حد متوسط، 72 نفر (80/10%) شدید و 93 نفر (00/14%) خیلی شدید بود. بین متغیر های وقایع زندگی (025/0=p)، اضطراب (013/0=p)، داشتن بیماری (005/0=p) و وضعیت یائسگی (001/0>p) با علائم وازوموتور ارتباط معناداری وجود داشت.

شرکت در کلاس های آموزشی و مشاوره ای در زمینه کاهش استرس و افزایش خودکارآمدی زنان، کنترل بیماری های زمینه ای با مراجعه به موقع به متخصص، ورزش کردن، تحرک و بهبود وضع اقتصادی می تواند در کاهش علائم وازوموتور موثر باشد.