بررسی اثربخشی درمان فراشناختی در بهبود علائم و باورهای فراشناختی و درآمیختگی افکار افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری (OCD)

اختلال وسواس جبری اختلال روانی ناتوان کننده است که باعث افت کیفیت زندگی و تخریب کارکرد اجتماعی و شغلی می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراشناختی در بهبود علائم و نشانه ها و باورهای فراشناختی و نیز درآمیختگی افکار افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری (OCD) بود.

روش بررسی

این پژوهش طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهم زمان بود. سه نفر از زنان مبتلا به اختلال وسواس جبری ازطریق مصاحبه تشخیصی و مصاحبه بالینی ساختاریافته DSM-IV (فرست، گیبون 1997) براساس معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی DSM-IV برای محور یک درنظر گرفته شده و با روش نمونه گیری هدفمند از بین دانشجویان مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال 1395 انتخاب شدند. کارایی پروتکل درمانی درمان فراشناختی اختلال وسواس جبری در مرحله خط پایه و مداخله هشت جلسه ای و پیگیری یک ماهه و دوماهه با استفاده از پرسشنامه های وسواسی جبری ییل براون (گودمن 1989) و پرسشنامه درآمیختگی افکار (ولز 2001) و پرسشنامه باورهای فراشناختی (ولز 1997)، بررسی شد. داده ها به روش ترسیم دیداری، فرمول درصد بهبودی، اندازه اثر و شاخص تغییر پایا (RCI) تحلیل شدند.

نتایج نشان داد درمان فراشناختی در کاهش شدت اهداف درمان مانند علائم وسواس و باورهای فراشناختی و باورهای هم آمیختگی، هم از نظر آماری و هم از نظر بالینی معنا دار است (0٫05>p).

روش درمان فراشناختی در کاهش نشانه ها و بهبود علائم بالینی اختلال وسواس جبری از کارایی لازم برخوردار است.