اثربخشی داستان های اجتماعی بر افزایش مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال طیف اتیسم

استفاده از داستان اجتماعی درمقایسه با کار مستقیم با کودکان با اختلال طیف اتیسم، به دلیل علاقه وافر آن ها به داستان، جالب تر و لذت بخش تر است و درنتیجه توجه کودک را بیشتر و بهتر متمرکز می کند؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی داستان های اجتماعی بر افزایش مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام شد.

روش مطالعه حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را تمامی دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم 8تا11 سال پسر شهر کرمانشاه تشکیل دادند که ازطریق نمونه گیری دردسترس تعداد ده نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات برای گروه آزمایش در 35 جلسه 30دقیقه ای و در طول دو ماه و نیم اجرا شد؛ درحالی که گروه کنترل چنین آموزشی را دریافت نکرد. هر دو گروه با پرسشنامه ارتباط اجتماعی SCQ در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون و با استفاده از آزمون تی دو نمونه مستقل ارزیابی شدند. 

نتایج نشان داد که استفاده از داستان اجتماعی برای گروه آزمایشی در ارتقای مهارت های اجتماعی آنان تاثیر معناداری داشته است (0٫05>p). 

باتوجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که استفاده از داستان های اجتماعی می تواند روشی مناسب جهت ارتقای مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال طیف اتیسم باشد.